جذابیت ها و حل مشکلات خرید سیسمونی

جذاب ترین و البته ضروری ترین قسمت تهیه سیسمونی، خرید لباس است.

وقتی خانم‌ها باردار‌‌ می‌شوند، هزار و یک فکر و خیال سراغشان‌‌ می‌آید که یکی از مهم ترین و جذاب ترین آنها خرید وسایل لازم برای نوزاد یا همان به اصطلاح سیسمونی است.‌‌ می‌گویم جذاب چون به محض اینکه از بارداری مطلع‌‌ می‌شوند، هوس‌‌ می‌کنند هر وسیله مربوط به نوزادی که پشت ویترین های رنگارنگ سیسمونی فروشی ها‌‌ می‌بینند، بخرند. 

البته احساستان را درک‌‌ می‌کنم اما بهتر است تا 4 ماهگی و معلوم شدن قطعی جنسیت جنین صبر کنید تا وسایل اضافه‌ای که به کارتان‌‌ نمی‌آید روی دستتان نماند و هزینه اضافه نکنید. در این مطلب‌‌ می‌خواهیم درباره لوازم ضروری که باید برای نوزاد تهیه کرد، نکته هایی را یادآوری کنیم.

لباس نوزاد

جذاب ترین و البته ضروری ترین قسمت تهیه سیسمونی، خرید لباس است. لباس های کوچکی که در رنگ‌ها و مدل های متنوع دل‌‌ می‌برد. اما مراقب باشید زیاد هیجان زده و احساساتی نشوید. چون ممکن است به خودتان بیایید و ببینید بخش زیادی از هزینه‌ای که برای سیسمونی کنار گذاشته اید، صرف لباس هایی کرده اید که شاید هیچ وقت به کار نیایند.

 دلیلش ساده است؛ تخمین‌ها و حدس و گمان‌ها درباره اندازه نوزاد همیشه درست از آب در‌‌ نمی‌آید. چون نوزادان با وزن های متفاوتی به دنیا‌‌ می‌آیند. بعضی از آنها مدت طولانی تر به لباس های با اندازه صفر نیاز دارند و بعضی‌ها زودتر به اندازه 1‌‌ می‌رسند. بنابراین گروه اول به لباس های اندازه صفر بیشتری نیاز دارند و گروه دوم فقط ممکن است 1 ماه بتوانند این لباس‌ها را بپوشند، اما چه بخریم؟

یکی- دو دست، کامل لباس نوزادی اندازه صفر شامل سرهمی، کلاه، بلوز آستین بلند و آستین کوتاه و رکابی، شلوار، مانتو (بلوز دکمه دار)، بلوز زیردکمه دار (بادی) آستین کوتاه و آستین بلند، دستکش، پیشبند و شورت عینکی در اول کار حتما لازم است. حالا اگر بتوانید از فروشنده 2 یا تعداد بیشتری شلوار بگیرید که چه بهتر. چون حتما به کارتان‌‌ می‌آید. 

یکی- دو دست کامل لباس اندازه 1 و 2 هم بخرید. حواستان باشد که جنس لباس‌ها صددرصد پنبه باشد و در آن به اصطلاح مواد به کار نرفته باشد. اگر کمی پرس و جود کنید بین برندهای ایرانی لباس هایی با این ویژگی‌ها پیدا‌‌ می‌کند. این لباس‌ها کمی گران ترند ولی زود رنگ و روی خود را در اثر شستشو از دست‌‌ نمی‌دهند و کهنه‌‌ نمی‌شوند. البته قیمت آنها از برندهای خارجی بسیار مناسب تر است. علاوه بر اینها، لباس بیرون هم لازم است که بهتر است سرهمی باشد تا مثلا در اولین ویزیت نوزاد که حدود 5 روزگی است، او را شیک تر بیرون ببرید.

سرهمی های بی جوراب معمولا مناسب ترند چون زود کوچک و بلااستفاده‌‌ نمی‌شوند. اگر نوزادتان در فصل های سرد سال متولد‌‌ می‌شود، باید برایش ژاکت و کلاه، جوراب و سرهمی های ضخیم تهیه کنید ما در آغوش گرفتن نوزاد چندروزه با کاپشن چندان راحت نیست و بی شک او هم در این لباس راحت نخواهدبود.

بهتر است دور خرید لباس برای سن بالاتر را خط بکشید تا کودک به دنیا بیاید و براساس جثه و حتی رنگ پوستش لباس که هم مناسب بادش و هم به او بیاید، بخرید. مخصوصا برای خرید لباس های مجلسی عجله نکنید. به جای کفش هم‌‌ می‌تواند پاپوش هایی با طرح کفش تهیه کنید که کفه نرمی دارند ولی چون اندازه پای نوزاد را‌‌ نمی‌دانید، به یکی- دو پاپوش که با رنگ لباس های مختلف ست شوند، اکتفا کنید.

رختخواب نوزاد

قنداق فرنگی که شبیه به کیسه خواب گرم و نرم است معمولا فقط برای مدت کوتاهی استفاده‌‌ می‌شود اما مخصوصا در فصل های سرد سال داشتن آن بد نیست. علاوه بر سرویس خواب مخصوص تخت که شامل یک بالش، دور تختی، روتختی و پتو است، به یک دست رختخواب نوزادی هم نیاز دارید چون فرزندتان را همیشه در اتاقش‌‌ نمی‌خوابانید و حتما او را به اتاق پذیرایی و... هم‌‌ می‌برید. 

حتی وقتی به مهمانی‌‌ می‌روید، بهتر است رختخواب خودش را همراه داشته باشید. بهتر است سفارش بدهید این رختخواب را برایتان با پنبه بدوزند. چون جنس های موجود در بازار، ظاهر جذابی دارند اما از الیاف مصنوعی‌ای تهیه شده‌اند که باعث عرق کردن نوزاد و حتی حساسیت او‌‌ می‌شود. از این رختخواب برای راحت تر در آغوش گرفتن نوزاد هم‌‌ می‌توانید استفاده کنید. یادتان باشد پزشکان توصیه‌‌ می‌کنند بالش نوزاد به هیچ وجه بلند و زیاد نرم نباشد به طوری که سرش در آن فرو برود.

اسباب بازی

اسباب بازی های استاندارد، ضدحساسیت و ایمن را که قطعه های کوچک ندارند انتخاب کنید و در خرید اسباب بازی زیاده روی نکنید. به جعبه اسباب بازی‌ای که انتخاب کردید، نگاهی بیندازید و اگر مناسب بچه های بالای 1 سال است آن را کنار بگذارید چون تا آن موقع با سلیقه فرزندتان تا حدی آشنا شده اید و بهتر‌‌ می‌توانید برایش اسباب بازی بخرید که از آن لذت ببرد.

لوازم بهداشتی

معمولا ست های بهداشتی‌ای که به شما معرفی‌‌ می‌شوند، اجزای متنوعی دارند اما همه آنها را نخرید و هزینه اضافه نکنید. چون متخصصان اطفال اجازه استفاده از خیلی از این اقلام را‌‌ نمی‌دهند. مثل عطر، پودر، لوسیون بدن، شامپوی بدن بسیار معطر و... مخصوصا در ماه های اول. بهتر است به خرید یک شامپو، صابون یا شامپوی بدن و احتمالا کرم مرطوب کننده اکتفا کنید که لازم نیست حتما هم خارجی باشد. معمولا در این ست ها، پماد سوختگی هم وجوددارد اما بهتر است از پمادی که پزشک معرفی‌‌ می‌کند، استفاده کنید.

ناخن گیر

فقط یک ناخن گیر کوچک و خوش دست و احتمالا سوهان ناخن کوچک کافی است. ست هایی که در بازار وجود دارد و در آن وسایل متنوع قرار داده اند، واقعا لازم نیست.

لوازم حمام

یک لگن متوسط، یک لگن کوچک، لیف نرم و عروسک های کوچک پلاستیکی و کتاب حمام، همین و بس.

پوشک

پوشک اندازه 1 بخرید اما فقط 1 بسته و اگر دیدید پوست بچه به آن حساسیت نشان نداد، دوباره تهیه کنید. بهتر است مخصوصا اگر قصد تهیه برندهای خارجی دارید، حتما از فروشگاه معتبر خرید کنید تا از اصل بودن آن مطمئن شوید.

لوازم جانبی

دستمال خشک:

 دستمالی است برای خشک کردن بدن نوزاد بعد از شستشوی او پس از ادرار و مدفوع. از این دستمال حداقل 3 عدد تهیه کنید و جنس آن هم حتما نخی با قدرت جذب بالا باشد.

حوله:

باور کنید برای نوازد تازه متولد شده، 1 ست حوله کلاه دار و حوله کوچک کافی است. خرید ست های تن پوش و لوازم اضافه تر را به وقتی که کودک بزرگ تر شد، موکول کنید چون قبل از آن به کارتان‌‌ نمی‌آید.

فین گیر و تب سنج:

 هر 2 ضروری‌اند و بهتر است تب سنج، دیجیتالی باشد.

شیشه شیر:

 مطمئنا هر مادری دلش‌‌ می‌خواهد برای تضمین سلامت فرزندش خودش به او شیر بدهد اما محض احتیاط بد نیست یک شیشه کوچک 60 سی سی هم بین وسایلتان داشته باشید. شیشه مخصوص دارو و... هم وجود دارد که معمولا چندان به کار‌‌ نمی‌آید.

مسواک انگشتی:

 وسیله‌ای مناسب است تا از همان روزهای اول روییدن دندان های کودک، از آنها مراقبت کنیم.

فلاسک، ظرف مخزن و ظرف غذای کودک: 

یک فلاسک کوچک برای اینکه همیشه آب جوشیده در دسترس داشته باشید، یک ظرف مخزن برای اینکه وقتی بعد از 6 ماهگی، کودک بیرون از خانه و مهمانی‌‌ می‌روید، غذای مخصوصش را در آن بریزید، لازم است و منظور از ظرف غذای کودک هم همان بشقاب و فنجان و قاشق چنگال های کوچک کارتونی است که غذا خوردن را برای کودک جذاب تر‌‌ می‌کنند و بهتر است از جنس های نشکن باشند یا آنهایی که روی میز ثابت‌‌ می‌شوند.

گردآوری : موسسه رشد کودک شیرین

کودک شیرین

داد زدن سر بچه از تنبیه بدنی بدتر است

چرا باید از داد زدن سر بچه خودداری کرد؟

امروزه دیگر والدین برای تنبیه کودکان کمتر متوسل به تنبیه بدنی می شوند و در واقع به جای بلند کردن دست، صدای خود را بالا می برند. غافل از این که بعضی از کلمات به کار رفته در فریاد ها از صدمات بدنی هم بدترند.  راه حل کوتاه مدت و مشکلات دراز مدت

برخی از والدین همیشه در حال فریاد زدن هستند. گویی کودکان صدای آنها را نمی شنوند. وقتی کودکان با هم جنگ و دعوا می کنند، تکالیف شان را انجام نداده اند و والدین مجبور شوند مسآله ای را برای چندمین بار تذکر دهند چنان فریاد می زنند که گویی در اپرا هستند.

گاهی والدین تصور می کنند فرزندشان آنقدر به فریاد آنها عادت کرده است که در صورتی که فریادی را نشنود هیچ عملی را انجام نخواهد داد.

البته والدین در سکوت بعد از فریاد احساس خیلی بدی پیدا می کنند و در واقع این احساس با احساس والدینی که در برخورد با کودک از کمربند استفاده کرده اند تفاوتی ندارد. آنها هم بعد از استفاده از کمربند پشیمان می شوند و به همین شدت ناراحت خواهند شد.

فریاد جای کمربند را می گیرد و هر چه تعداد و نوع کلمات به کار برده شده در هنگام عصبانیت بیشتر باشد، شدت صدمات روحی ایجاد شده در کودک بیشتر و متأسفانه عوارض این صدمات طولانی مدت خواهد بود. می توان با اطمینان گفت بالا رفتن صدا در بیشتر خانواده های امروزی امری طبیعی است. شاید فریاد زدن بر سر نوپایی که در خطر است شروع این رفتار غلط باشد.

وقتی والدین رو درروی کودک با عصبانیت بر سرش فریاد می زنند، کاملاً کنترل خود را از دست داده اند و کلمات را به سمت او پرتاب می کنند، و با توهین و تهدید روح کودک را نشانه می گیرند. البته خیلی سخت است برای بیستمین بار به کودک بگویید وسایل نقاشی ات را از وسط اتاق جمع کن. اما لطفاً به سوال ما پاسخ دهید.

آیا چنانچه در هنگام خرید از فروشگاه متوجه شوید لوازم خریداری شده خوب بسته بندی نشده بر سر فروشنده فریاد می زنید که «چقدر بی عرضه ای؟!» یا وقتی متوجه می شوید که معلم فرزند شما در آموزش ریاضی ضعیف عمل کرده بر سر او فریاد می زنید که «حواست کجاست؟!»

پس چطور به خودتان اجازه می دهید بر سر کودک خود فریاد بزنید؟ این فریاد هم به اندازه ی فریاد زدن در محل کار و محیط اجتماع زشت است. پس چرا تصور می کنیم فریاد زدن در خانه کاری قابل قبول است؟

برخی از والدین این مسئله را خوب درک کرده اند و مراقب رفتار خود هستند آنها به خاطر می سپارند که حتی اگر فرزندشان (بخصوص در سن نوجوانی) به شدت عصبانی شده و فریا د می زند، والدین نباید با فریاد پاسخ او را بدهند. بلکه رفتار آنها باید الگویی برای فرزندان باشد تا توانایی تسلط بر خود را کسب کنند.

باید به خاطر سپرد فریاد زدن برای تصحیح رفتار کودک روش مناسبی نیست. بلکه برای این منظور باید برنامه ریزی بلند مدتی را اجرا کرد. اگر چه فریاد می تواند در کوتاه مدت خطری را از کودکان دور کند ولی اثرات منفی بلند مدت آن قابل جبران نخواهد بود.

اگر می خواهید به کودک آموزش دهید چگونه لباسش را بپوشد لازم نیست بگویید «چقدر بی دست و پایی» وقتی با این کلمات به شخصیت کودک حمله کنید، اعتماد به نفس او را از بین می برید و اینجاست که تخریب آغاز می شود. وقتی کودک یک ساله اشیا را در دهان خود می گذارد نباید بر سرش فریاد زد. او در حال شناخت محیط است. اگر فرزند نوجوان شما تمایل ندارد تعطیلات آخر هفته را با شما باشد او را درک کنید او به دنبال رسیدن به استقلال است. به جای داد و فریاد مراحل رشد فرزندان خود را درک کنید و شیوه صحیح زندگی را به آنها بیاموزید. آموزشی همراه با احترام و تکریم و نه توهین و تضعیف.

تبیان

مجله تصویر زندگی

علاقمند کردن کودکان به خوردن صبحانه

چگونه کودکان را به خوردن صبحانه تشویق کنیم؟

با عمل به توصیه های موجود در ادامه مطلب و به کار بردن آنها می توانید کودک خود را به یک صبحانه خور حرفه ای تبدیل نمایید .

میز را بچینید

سعی کنید با کمک فرزند خود، از شب قبل، میز صبحانه فردا را بچینید. البته هنگامی‌که کودک‌تان خوابید مواد فاسدشدنی را، دوباره در یخچال قرار دهید. صبح هنگام نیز، ابتدا میز را مثل شب پیش آماده کنید بعد کودکتان را ۱۵ تا ۲۰ دقیقه پیش از خوردن صبحانه بیدار کنید تا دستگاه گوارشی او کم‌کم شروع به‌کار کند.

نوشیدنی‌های اشتهاآور

بهتر است وقتی کودک‌تان از خواب برخاست یک لیوان بزرگ آب یا آب پرتقال به او بدهید. به این ترتیب او به اشتها می‌آید. مطمئن باشید چند دقیقه بعد، شتابان به سمت میز صبحانه خواهد آمد .

با بوفه موافقید؟

کوچولوها همیشه دوست دارند ادای بزرگ‌ترها را در بیاورند. آنها عاشق بوفه‌اند و دوست دارند غذاها روی میز چیده شده باشد تا آنها هر چه می‌خواهند بخورند. آب پرتقال، نان، بیسکویت، شکلات صبحانه، شیر، پنیر و… را روی میز بچینید و مطمئن باشید، چشمان کودک، بزرگ‌تر از معده‌اش خواهد شد و از تمام غذاهای روی میز تا جائی‌که بتواند می‌خورد.

یک نمونه جالب

به یاد داشته باشید که همیشه بهترین راه یادگیری، مثال‌زدن خواهد بود . شما نیز همراه کودکتان بنشینید و صبحانه کامل بخورید. کودکتان از شما الگو می‌گیرد و کارهای شما را تقلید می‌کند. وقتی چند لقمه خوردید، تازه اشتهای‌تان باز می‌شود.

استفاده از نان تازه

آمار نشان داده است که از هر ۱۰ کودک، ۴ نفر تنها به‌دلیل نبودن نان تازه سر میز صبحانه، رغبتی به خوردن ندارند. در صورتی‌که کودکتان نسبت به خوردن صبحانه بی‌میل است، نان تازه را امتحان کنید. بوی نان تازه همه را به اشتها می‌آورد. اگر وقت خرید نان را ندارید، پیشنهاد می‌کنیم مقداری شیر و شکر روی نان مانده بمالید و آن را ۵ دقیقه در مایکروفر قرار دهید تا بوی نان تازه به‌خود بگیرد.

استفاده از داستان‌های زیبا

سعی کنید سر میز صبحانه وقت را غنیمت شمرده و کتاب داستانی، درباره صبحانه‌خوردن برای کودکتان بخوانید. کاری کنید که آب از لب او آویزان شود.

بیش از حد اصرار نکنید

در صورتی‌که با وجود انجام تمامی این کارها، باز هم کودک شما صبح از خواب برخاست و میلی به خوردن صبحانه نشان نداد، به او فشار نیاورید. یک لیوان شیر یا آب پرتقال به او بدهید و تا ساعت ناهار در صورت تمایل، به او میوه بدهید. مطمئن باشید او فردا صبح بهتر از امروز، صبحانه خواهد خورد .

کودک - کودک_شیرین